chwytać II
brać kogoś, coś szybkim ruchem w rękę, zęby itp. i trzymać mocno
A Tadeusz ukradkiem spozierał w kieszenie, Czy ów kluczyk nie uciekł; ręką nawet chwytał I kręcił kartkę, której dotąd nie przeczytał (III). Ale już goście tłumnie wychodzili z sieni, Nie śmieli kroku dostać słudzy potrwożeni I chwytając naczynia w ślad panów uciekli To wiem, że kto chce bić się, niech Kropidło chwyta, Kto umierać, ten księdza niech woła, i kwita! (V) Żaden nie bzyka, leżą wszyscy jak bez duszy, Chociaż byli chwytani silnymi rękoma I przewracani jako na przewiąsłach słoma (IX). Zląkł się, chciał przeżegnać się: darmo rękę chwyta, Ręka prawa jak gdyby do boku przybita (IX) Chrzciciel schyla się, chwyta karabin za rurę I wijąc jak kropidłem, podnosi go w górę, Robi młynka (IX)
Czlowiek ↔ Człowiek jako istota żywa ↔ Ruchy i postawa ↔ Aktywność fizyczna skierowana na objekty zewnętrzne